top of page
_RC_6372.jpg
Program i wyjaśnienie 30-08-2020

Dziś koncert ten poświęcony jest chorałom Johanna Sebastiana Bacha.

Mówiąc najprościej, chóry to hymny kościelne, opracowane specjalnie przez Lutra w XVI wieku, który był tego ważnym orędownikiem. Luter dostał melodie od niemieckich kompozytorów, ale także z ulicy i melodie, które były wtedy znane. O tym dowiemy się później. Ponieważ od lat 60. Kościół katolicki śpiewa również pieśni w języku narodowym, wiele melodii chorałowych jest również znanych w katolickiej części Holandii.

Nasz arcymistrz Bach znał swoje chorały jak własną kieszeń. Włączył je do niezliczonych kantat, do pasji (wystarczy pomyśleć o pasji Mateuszowej ze wszystkimi jej chorałami), ale także w motetach i jako podstawa do dzieł organowych. To, co czyni Bacha i chorał tak sprytnymi, to to, że kiedy Bach dostarcza chorałową melodię z akompaniamentem (to nazywa się harmonizacją), zawsze dzieje się to w bardzo szczególny sposób. U współczesnych jest to często proste, zgodnie z zasadami, ale u Bacha każda oprawa chorałowa to klejnot.

Ale zaczynamy ten koncert najpierw duetem na dwa organy, co jest wydarzeniem dość wyjątkowym w muzycznym świecie. Oprócz tego, że był księdzem, Antonio Soler był także muzykiem na dworze w Madrycie i ustawiono wiele instrumentów, w tym dwa organy domowe. Dlatego rozsądnie jest mu skomponować coś na dwa takie instrumenty, jak na przykład duet. Soler zostałby zapomniany, gdyby nie miał bardzo ważnego ucznia: Dominico Scarlattiego. Może go nie znasz, ale w świecie muzycznym to coś w rodzaju Bacha z południowych krajów. Teraz posłuchamy III Sonaty Solera na dwa organy.

1. Sonata III

Padre A.Soler (1729-1783)

2. Układy koralowe

JS Bach (1685-1750)

Każdy chorał śpiewa czterogłosową oprawę samego Bacha lub jej wcześniejszą wersję, a następnie chorałową aranżację na organy. Bach używa melodii chorału, który jest następnie dekorowany dodatkowymi nutami lub grany na basie, podczas gdy inne głosy grają nad nim; wszystko to w bardzo artystyczny sposób. Również w tej gałęzi sportu arcymistrz wyprzedzał swój czas i był niepokonany…!

Motet „Jesu meine Freude” był chórem bardzo popularnym w czasach Bacha i dlatego pracował nad nim kilkakrotnie. Wkrótce chór zaśpiewa pierwszą zwrotkę w czterogłosowej oprawie Bacha, po której nastąpi fantazja na organach o tej samej melodii. Ale uwaga: używane są tylko pierwsze 3 zdania koralowca. Bach wymyśla wszystkie rodzaje muzyki, a następnie regularnie gra chorał długimi nutami, czasami jako najwyższe dźwięki, czasami na dole jako najniższe dźwięki, a czasami w środku, więc musisz uważnie słuchać, aby zobaczyć, czy nadal możesz usłyszeć melodię. Jedno jest pewne: jest!

Następnie chór zamyka szósta zwrotka tego chorału.

2a. Jesu meine Freude

Koral (z Motetu 'Jesu, meine Freude' - BWV 227)

1. Jesu, meine Freude, meiner Herzens Weide,

Jesu, Meine Zier,

oh, kto długo, oh długo jest przerażony Herzen

und desires nach reż.

Gottes Lamm, mein Bräutigam,

ausser dir soll mir auf Erden

nichts sonst Liebers.

Fantazja koralowa na organy - BWV 713

2. (6.) Weicht, ihr Trauergeister, denn mein Freudenmeister,

Jezu, tu tritt.

Duńczycy, którzy lieben Gott, muss auch ihr Betrüben

sygnał lauter Zucker.

Duld ich schon tutaj Spott und Hohn,

Dennoch bleibst du auch im Leide,

Jesu, meine Freude.

W kościele luterańskim Bacha w Niemczech było zwyczajowo chodzić do kościoła po południu. A na to popołudniowe nabożeństwo Bach pisał kantatę na każdą niedzielę, mniejszy lub większy utwór, inspirowany Ewangelią z tamtej niedzieli. Taka kantata była często oparta na chorale i wokół niego Bach tworzył wszelkiego rodzaju chóry i arie. A więc w kościele nadal było przyjemne popołudnie! W 27. niedzielę po Niedzieli Trójcy Świętej, gdzieś w listopadzie, ta niedzielna ewangelia dotyczyła historii oblubieńca zbliżającego się na ucztę weselną, ale on jest nieco spóźniony i pięciu dziewczynom brakuje oliwy do lamp. Powinieneś przeczytać tę historię o pięciu głupich i pięciu mądrych pannach z Mateusza.

I o tym jest ta kantata: o oblubieńcu (symbol Chrystusa) i oblubienicy (symbol dusz chrześcijańskich). Bach posługuje się pieśnią Mikołaja z 1599 roku jako podstawę swojej kantaty: „Wachet auf! , ruft uns die Stimme ”.

W drugiej zwrotce tego chorału tworzy bardzo piękną i już dobrze znaną melodię, w której tenory w określonych momentach wplatają w nią chorał. Na końcu kantaty śpiewana jest majestatycznie 3. werset chorału jako radosny hymn.

2b. Wachet auf, ruft uns die Stimme

Opracowanie chorałowe (z kantaty 140)

1. (2.) Syjon słyszysz die Watcher singen,

das Herz thut ihr vor Freuden jump

sie wachet und steht eilend auf.

Ihr Freund kommt von Himmelprächtig,

von Gnaden stark, von Wahrheit potężny,

ihr Licht wird hell, ihr Stern geht auf.

Nun komm, du werthe Kron ',

Herr Jesu, Gottes Sohn - Hosianna!

którzy śledzą All 'zum Freudensaal,

und halten mit das Abendmahl.

2. (3.) Gloria sei dir gesungen

mit Menschen- und englichen Zungen,

mit Harfen und mit Cymbeln schon.

Von zwölf Perlen sind die Pforten

deiner Stadt; wir sind Consorten

der Engel hoch um deinen Thron.

Kein Aug 'hat you spürt,

kein Ohr hat je gehört - solche Freude.

Dess sind wir froh, io! io!

ewig in dulci jubilo.

„Wenn wir in höchsten Nöten sein” to melodia chorału, która nawiedzała umysł Bacha pod koniec jego płodnego życia. Pod koniec życia Bach był ślepy i osłabiony ze względu na nieudaną operację oka. Na łożu śmierci podyktował więc swojemu zięciowi Johannowi Altnikolowi aranżację organów na ten chorał, ale wybrał inny tekst na tę samą melodię: „Vor deinem Thron tret 'ich hiermit'. Taki los spotkał również Mozarta z Requiem, którego notatki musiał podyktować mu pod koniec życia.

Ale melodię tego chorału Bacha wykorzystał w latach pięćdziesiątych Huub Oosterhuis w swojej pieśni „Dopóki są ludzie na ziemi”. Jedna z pierwszych piosenek Oosterhuis; o wiele więcej pójdzie za nim.

Każde zdanie chorału traktowane jest osobno, najpierw krótszymi dźwiękami, a następnie innym brzmieniem organów w dźwiękach dłuższych, a więc wszystkie cztery zdania chorału.

2c. Wenn wir in höchsten Nöten sein

Koralowy BWV 432

1. Wenn wir in höchsten Nöten sein

und erase nicht, wo aus und ein,

i znaleźć ponownie ani Hilfa, ani Szczura,

ob wir gleich sorgen früh und spat,

Opracowanie chorałowe na organy - BWV 668

Więc ist das unser Trost allein,

dass wirzusammen insgemein

anrufen dich, du treuer Gott,

um Rettung aus der Angst und Not.

Melodie chorału, które Bach używał w swoich kompozycjach, miały często setki lat. Bardzo zróżnicowane było również pochodzenie melodii. Na przykład następujący chorał „Von Gott will icht lassen” powstał gdzieś we Włoszech w XV wieku.

Piosenka była również znana we Francji jako „Une jeune Fillette” lub „La Colline”, aw Niemczech jako „Ich went einmahl spazieren”.

Wkrótce najpierw usłyszysz francuską wersję utworu ulicznego. Następnie układ organowy, który wykonał z niego Bach. Bach komponuje bardzo szczególny utwór, a pośrodku spektrum dźwiękowego gra melodię chorału długimi nutami. Czyli nie jako najwyższe tony, nie jako najniższe tony, ale gdzieś pośrodku.

Słychać to po lekko ostrym brzmieniu tego głosu organowego….

2d. Von Gott will ich nicht lassen

Une jeune Fillette (Ich gieng einmahl spazieren) (La Colline)

Une jeune fillette de noble coeur

Plaisante et joliette de grand 'valeur.

Outre son gré on l'a rendu 'nonnete

Cela point ne luy haicte dont vit en grand 'douleur.

Outre son gré ...

Opracowanie chorałowe na organy - BWV 658

Koralowy BWV 419

Von Gott will ich nicht lassen, denn er lässt nicht von mir,

führt mich durch alle Strassen, da ich sonst irrte sehr.

Istnieje mir Seine Hand der Abend wie den Morgen

tut er mich wohl versorgen, sei wo ich woll im Land.

Dziś po południu usłyszymy też inny dźwięk niż Bach i jego chorały. Wybieramy się na krótką wycieczkę do Francji w drugiej połowie XIX wieku. Młody kompozytor Leon Boëllmann napisał tam duże i małe dzieła organowe. Na fisharmonię skomponował całą serię pięknych utworów. Został wynaleziony we Francji około 1840 roku jako zamiennik organów w małych kościołach i kaplicach, ale także w domu. Jeden z tych utworów, „Offertoire”, został opracowany przez Fransa Bullensa na harmonium wraz z fortepianem, połączenie to było bardzo popularne w tym samym czasie we Francji. Dziś po południu mamy duże harmonium Rushworth i Dreaper, które jest instrumentem Volckaert i które zostało umieszczone w tym kościele.

3. Offertuar w C

L. Boëllmann (1862-1897)

opracowanie na fortepian i fisharmonię autorstwa Fransa Bullensa

Wreszcie jeszcze raz wracamy do świata koralowców. Frans Bullens tworzy własną aranżację chorałową na piękną melodię Georga Neumarka z 1641 roku. Melodia jest szeroko znana w kręgach protestanckich i katolickich. Pierwsza zwrotka jest śpiewana bez akompaniamentu, po której następuje interludium instrumentalne na fisharmonii, a następnie druga zwrotka, w której chór śpiewa chorał w 4 częściach. Następująca po nim gra instrumentalna to współpraca fortepianu i fisharmonii, w której melodia jest połączona z fisharmonią. Ostatnia zwrotka to potężne unisono z fisharmonią i fortepianem, a tym razem ten koncert i drugi letni cykl również dobiegną końca!

4. Wer nur den lieben Gott lässt walten

Opracowanie chorałowe autorstwa Fransa Bullensa

1. Wer nur den lieben Gott lässt walten

Und hoffet auf Ihn allerzeit

Der wird Ihn wunderlicht erhalten

In aller Not und Traurigkeit.

Wer Gott dem Allerhöchsten traut

Der hat auf keinen Sand gebaut.

2. (3.) Mann przestań teraz trochę cicho

Und sey, ale in sich selbst vergnügt

Wie unser Gottes Gnadenwille

Kto sygnalizuje „Allwissenheit es fügt

Gott der uns Ihm hat auserwehlt

Der weis auch sehr wohl was uns fehlt.

3. (7.) Sing, bet und geh auf Gottes Wegen

Do das Beine nur getreu

Und trau des Himmels reichen Segen

Więc wird Er bey dir zijn neu.

Denn welchern Seine Zuversicht

Auf Gott setzt den Verläst Er nicht.

Lotte Michels.png
Rick Muselaers

studiował muzykę w edukacji, dyrygenturę chóralną (Louis Buskens w Holandii, Martin Wright w USA) i dyrygenturę orkiestrową (Arjan Tien). Obecnie studiuje śpiew z Jaapem Smitem.

Rick jest powiązany z Zuid Nederlands Concert Koor, Koorgroep Oosterhout, Kamerkoor Tourdion, Dal Cuore, Consortium Musicum Divertimento i Kamerkoor Zuid.

Jako dyrygent gościnny współpracował i współpracuje z Project Choir Gelderland, Brabant Koor, Dutch Handel Association, Gauteng Opera Chorus (Johannesburg), Netherlands Concert Choir, Groot Omroepkoor oraz współpracował z takimi dyrygentami jak Jaap van Zweden, Claus Peter Flor i Markus. Stenz.


Oprócz praktyki koncertowej regularnie prowadzi kursy mistrzowskie w Hongkongu i Chicago.

Rick został mianowany ambasadorem HHW School for Performing Arts w Chicago ( http://www.hhwperforms.org ) we wrześniu 2013 roku i jest doradcą fundacji Koorplein Noord-Brabant ( www.koorplein.nl )

www.rickmuselaers.com

Frans%20Bullens_edited.jpg
Frans Bullens

studiował grę na organach u Maurice'a Pirenne'a w Brabant Conservatory (dyplom w 1978) oraz elektroniczne instrumenty klawiszowe - muzykę rozrywkową w tym samym instytucie (dyplom w 1996).

Od 1970 do 1980 roku Frans był organistą w kościele św. Lamberta w Veghel. W życiu zawodowym był związany z fundacją „Het KunstPodium” - Dongen, Gilze & Rijen oraz fundacją „H 19” - edukacja artystyczna w Oosterhout jako nauczyciel formacji organowej, klawiszowej, fortepianowej i chóralnej.

W chwili obecnej Frans Bullens nadal działa jako chórmistrz-organista w parafii Dongen i jako taki związany z kościołem św. Wawrzyńca, gdzie oprócz gry na organach prowadzi również Chór Mieszany św. Chóru Gregoriańskiego. Jest także kapelmistrzem w Bazylice św. Jana w Oosterhout oraz w parafii św. Elżbiety w Raamsdonk i Raamsdonksveer.

Jest członkiem zarządu Ned. Stowarzyszenie św. Grzegorza diecezji Breda, członek zarządu Holenderskiego Festiwalu Gregoriańskiego i doradca Fundacji Ludens i Fundacji Mattheus-Passion w Oosterhout. Czasami Frans Bullens jest także organistą koncertowym, kompozytorem i redaktorem wielu utworów muzycznych instrumentalnych i wokalnych (kościelnych).

Wiele z jego psalmów-odpowiedzi zostało opublikowanych w niedzielnych mszach w Gooi & Sticht oraz w opactwie w Bernie. Dla diecezji Breda napisał „Mszę vd H. Geest” i cztery psalmy odpowiedzi na Vormselliturgie. Dla zakonu Montfortian skomponował dwie serie Pieśni Montforta w przekładzie A. Govaarta, które ukazały się na płycie CD. Skomponował również 6 pieśni do zbioru Pieśni franciszkańskich, który ukazał się w 2019 roku.

bottom of page